Հաջողության գաղտնիքներ

Մի թողեք, որ ձեր վրա ազդեն մանրուքները

Սա մի դրամատիկ պատմություն է, որը, կարծում եմ, կհիշեմ ողջ կյանքումս: Այն ինձ պատմեց Ռոբերտ Մուրը, ով բնակվում է Մեյփլվուդում, Նյու Ջերսի նահանգ: «Ես ստացա կյանքում ինձ համար ամենակարևոր դասը 1945 թ. մարտին,- ասաց նա.- դա տեղի ունեցավ ծովում՝ 276 մետր խորության վրա: Ես այն ութսուն մարդկանցից մեկն էի, ովքեր գտնվում էին Baya SS-318 սուզանավում: Մենք մեր ռադիոլոկացիոն համակարգով նկատեցինք, որ մեզ է մոտենում ճապոնական նավերի մի փոքր խումբ: Լույսը բացվելուն պես մենք սուզվեցինք ավելի խորը, որպեսզի սկսենք գրոհել:

Շրջադիտակի միջոցով ես տեսա ճապոնական պարեկային նավը, լցանավը և մեկ ականահան նավ: Մենք երեք հրթիռ արձակեցինք պարեկային նավի վրա, սակայն վրիպեցինք: Հրթիռների մեխանիզմում ինչ-որ բան փչացել էր: Պարեկային նավը, չհասկանալով, որ իր վրա գրոհում են, շարունակեց ճանապարհը: Մենք պատրաստվում էինք գրոհել վերջին՝ ականահան նավը, բայց հանկարծ այն շրջվեց և շարժվեց ուղիղ մեզ վրա (ճապոնական ինքնաթիռը նկատել էր մեզ 60 ֆուտ խորության վրա և ռադիոյով հայտնել մեր դիրքը ճապոնական ականահան նավին): Մենք սուզվեցինք մինչև 150 ֆուտ խորություն, որպեսզի մեզ չնկատեն` սպասելով, որ մեզ գրոհելու են խորքային ռումբերով: Մենք լրացուցիչ ամրացումներ կատարեցինք սուզանավի դռների վրա, և որպեսզի սուզանավի շարժումը բացարձակ անձայն լիներ, անջատեցինք օդափոխիչները, հովացման համակարգն ու բոլոր էլեկտրական սարքավորումները:

Երեք րոպե անց մեր առջև բացվեցին դժոխքի դռները: Վեց խորքային ռումբեր պայթեցին անմիջապես մեր հարևանությամբ, և հարվածը քշեց մեզ դեպի օվկիանոսի խորքերը՝ մինչև 276 ֆուտ խորություն: Մենք սարսափահար էինք: Հարձակման ենթարկվել ջրերում, որոնց խորությունը 1000 ֆուտից պակաս է, համարվում է վտանգավոր, 500 ֆուտից պակաս՝ գրեթե մահացու: Մեզ վրա հարձակվել էին մոտ 250 ֆուտ խորության վրա: Այնպես որ անվտանգության մասին խոսք լինել չէր կարող: 15 ժամ շարունակ ճապոնական նավը մեզ վրա խորքային ռումբեր էր բաց թողնում: Եթե ռումբը պայթում է սուզանավից 17 ֆուտ հեռավորության վրա, նավի վրա բացվածքներ են առաջանում: Դժվար է հաշվել, թե քանի ռումբ պայթեց մեզանից 50 ֆուտ հեռավորության վրա: Մեզ հրամայված էր ապահովել մեր անվտանգությունը` հանգիստ պառկել մահճակալներին և չկորցնել ինքնատիրապետումը: Ես այնքան վախեցած էի, որ հազիվ էի շնչում: «Սա մահ է,- կրկնում էի ինքս ինձ,- սա մահ է»: Քանի որ օդափոխիչներն ու հովացման համակարգն անջատված էին, սուզանավի մեջ օդի ջերմաստիճանը 40°C-ից ավելի էր, բայց ես վախից մրսում էի: Ինձ չէին տաքացնում նույնիսկ վերնաշապիկն ու մորթե ներդիրով բաճկոնը: Ես դողում էի ցրտից, ատամներս իրար էին խփվում, մաշկիս վրա սառը, խոնավ քրտինք էր գոյացել:

Գրոհը շարունակվեց 15 ժամ: Հետո հանկարծ ամեն ինչ լռեց: Հավանաբար ճապոնական նավը սպառել էր ռումբերի ողջ պաշարը և հեռացել: Գրոհի այդ 15 ժամերը մեզ թվացին 15 միլիոն տարի: Այդ ընթացքում հիշողությանս միջով անցավ ողջ կյանքս: Ես հիշեցի բոլոր այն վատ արարքները, որոնք կատարել եմ, և այն փոքրիկ խնդիրները, որոնք ինձ անհանգստացնում էին: Ծառայությունից առաջ ես աշխատում էի բանկում: Ես անհանգստանում էի, որ ստիպված էի շատ աշխատել, իսկ աշխատավարձս չափազանց ցածր էր, և բարձրացման ոչ մի հույս գրեթե չկար: Ինձ անհանգստացնում էր այն, որ տունը, որտեղ ես ապրում էի, ինձ չէր պատկանում, որ ես չէի կարող ինձ նոր մեքենա թույլ տալ և չէի կարող կնոջս համար գեղեցիկ շորեր գնել: Ինչպե՜ս էի ես ատում իմ ղեկավարին` մի տարեց մարդու, ով անընդհատ փնթփնթում էր ինձ վրա ու սխալներ փնտրում: Ես հիշեցի, թե որքան հաճախ էի երեկոյան բարկացած և դժգոհ վերադառնում տուն և մանրուքների պատճառով վիճում կնոջս հետ: Ինձ անհանգստացնում էր ճակատիս սպին, որը մնացել էր ավտովթարից հետո:

Շատ տարիներ առաջ այդ բոլոր խնդիրներն ինձ հսկայական էին թվում, բայց որքա՜ն չնչին էին դրանք թվում այն ժամանակ, երբ խորքային ռումբերը սպառնում էին ինձ այն աշխարհ ուղարկել: Այդ ժամանակ ես երդվեցի, որ երբեք այլևս չեմ անհանգստանա, եթե ինձ կրկին բախտ վիճակվի տեսնել արևն ու աստղերը: Երբե՛ք: Երբե՛ք: Երբե՛ք: Այդ սարսափելի 15 ժամերի ընթացքում ես ավելի շատ բան սովորեցի ապրելու արվեստի մասին, քան համալսարանում ուսանելու չորս տարիներին»:

Հատված Դեյլ Քարնեգիի «Ինչպես դադարել անհանգստանալ և սկսել ապրել» գրքից:

Հեղինակի մասին

Հրաչյա Մանուկյան

Հաջողության բլոգի հիմնադիր, անձնային աճի գծով 7 գրքերի հեղինակ:

4 մեկնաբանություն

  • Վերջերս ես գտել եմ այդ գրքի հայերեն տարբերակը, այնպես որ եթե ուզում եք հարցրեք ձեր ծանոթներին, հաստատ կգտնվի 🙂

  • shat huzich u jisht hodvac er.hiacac em!Ayo hima mer kyanqn tvum e mez dj ard,bayc der chgitenq te kyanqn inch e mez hamar patrastel…gohananq mer unecac kyanqov….vaxn anen inch ayl karox e linel

Մեկնաբանել

error: Կյանքն ավելի հրաշալի է, երբ ստեղծում ես սեփական «բովանդակությունը»