Հաջողության գաղտնիքներ

Ինչո՞ւ է կորում մոտիվացիան

Երբ մենք մեր առջև նպատակ ենք դնում, մենք ամբողջ հոգով ձգտում ենք հասնել դրան: Սկզբում կա և՛ մոտիվացիա և՛ ոգևորություն և՛ հավատ: Սակայն ինչ-որ ժամանակ անց մոտիվացիան կորում է: Ինչո՞ւ:

Նպատակ դնելիս մենք մեզ համար որոշում ենք իդեալ, այսինքն այն վերջնական արդյունքը, որին մենք ձգտում ենք: Մոտիվացիան կորում է այն պատճառով, որ մենք փորձում ենք հասնել իդեալին կարճ ժամանակում և անընդհատ համեմատում ենք մեր ընթացիկ արդյունքները իդեալի հետ: Եվ տեսնելով, որ այդ արդյունքները հեռու են իդեալից, իսկ ժամանակն էլ անցնում է, բայց դեռ շատ բան կա անելու, մենք մտածում ենք. «դա իմ ուժերից վեր է»:

Օրինակ, դուք ուզում եք կրթություն ստանալ արտասահմանում: Իդեալն այն է, որ դուք արդեն արտասահմանում եք, գեղեցիկ ուսանողական քաղաքում, հանդիպում եք ձեր նոր, բազմազգ ընկերներին, ստանում եք առանձին սենյակ, ինքնուրույնություն եք ձեռք բերում և պատրաստվում եք դասերին: Երբ դուք մտածում եք արտասահմանում սովորելու մասին, հենց դա եք դուք պատկերացնում և դրանից էլ ոգևորվում եք: Սակայն հետո վերադառնում եք իրականություն: Նպատակը պետք է իրականացնել: Տարբեր ծրագրերի եք դիմում, որոշում եք բարելավել անգլերենը և փող կուտակել:

Անցնում են ամիսներ և դուք տեսնում եք, որ դեռ շատ հեռու եք իդեալից և դրանից կորցնում եք մոտիվացիան: Եվ դա չնայած նրան, որ դուք արդեն հասցրել եք անգլերեն նամակներ գրել սովորել, ծանոթանալ տարբեր ծրագրերի հետ և կուտակել անհրաժեշտ գումարի 1/10-ը: Բայց դուք ոչ թե գնահատում եք այդ փոքրիկ հաղթանակները, այլ համեմատում եք դրանք իդեալի հետ: Իսկ այդ պահին, իդեալի դեմ դրանք ոչ մի շանս չունեն:

Երբ նպատակ եք դնում, մի սպասեք, որ դա կլինի արագ: Մի համեմատեք ձեր ընթացիկ արդյունքները իդեալի հետ: Գնահատեք ձեր փոքրիկ հաղթանակները: Հավաքեք դրանք և շարեք ձեր մտքերի պահարանում: Համբերատար եղեք: Հիշեք, որ իդեալին հեշտ չէ հասնել և դրա համար պետք է ժամանակ անցնի: Կենտրոնացեք ձեր փոքրիկ հաղթանակների վրա:

Հեղինակի մասին

Հրաչյա Մանուկյան

Հաջողության բլոգի հիմնադիր, անձնային աճի գծով 7 գրքերի հեղինակ:

16 մեկնաբանություն

  • Shat lavn er u hachax handipox!
    Im karciqov ete unes npatak petq e amen gnov da iragorces. Tekuz miqich erkar zhamanakum qan planavorel eir.

    Orinak im masnagitutyan (kayqeri zargacman) bnagavarum ayspes kmeknabanei.

    Skzbic uzum es orakan 1000 aycelu 1 amsum. Heto chi stacvum.
    Heto uzum es 100 aycelu 1 amsum. Himnakanum stacvum e 🙂
    Heto uzum es 1000 aycelu 1 tarum. Karox e chstacvel 🙂
    Heto galis e professionalizm@ arden gites inch e petq anel vor stanas 1000 aycelu 1 amsum (kareli e arnel nuynisk 10000 1 zhamum) ev sksum es hashvel metodneri efektivutyun@ ev tntesapes himnavorvac linel@. Heto arden gites inchpisin petq e lini kayq@ vor ayn aycelen orakan 1000-ic avel mardik ev inch nerdrumner en petq.

    Karcum em cankacac bnagavarum petq e uxaki gnal minchev verj u cankacac kangar karox e het qcel.

    Isk motivacian petq e lini ayspes arecir mi ban stacar efekt arden gites vor 100 angam da anes petq e vor stanas 100 angam gerazancox efekt, ete janqer@ shat en petq e pntres aveli hetaqrqir u hnaramit lucumner.

    U petq e misht harc tas inchpes lucem ayd problem@ voch te inchu e arka ayd problem@. Ev da ashxatum e 🙂
    Ha moraca asel u npatakner@ perq e miqich irakan linen, mekmek nuynisk minimal.

    • Էդգար ջան մերսի, շատ լավ էիր գրել, քո քոմենթները միշտ ոգևորիչ են: Իսկ դա նրանից է, որ հասկանում ես, ինչի մասին ես խոսում, փորձ ունես:

        • Հա հաստատ Էդգար ջան, շատ դժվարա մոտիվացիան միշտ պահել: Պետք է ինչ-որ մեխանիզմ գտնես, որ հենց մոտիվացիան կորում է, դա անես ու ամեն ինչ լավ լինի: Օրինակ, իմ մոտիվացիան հենց կորում է, հոդված եմ գրում ու դա միշտ օգնում է: Արդեն գրելու ընթացքում հետ ա գալիս 🙂

          • Im mot hodvac grelu motivacian el e korum shat hachax 🙂
            Hima stipvac vcharum em hodvacneri hamar, teche kayqers ksatken. Bayc de es el em grum mekmek.
            Indz menak achi grafiknern en vogevorum.

  • Մերսի Լուկա ջան…ինչպես միշտ ինձ համար ճիշտ ժամանակին ճիշտ հոդված էր..սա այն էր ,ինչ ինձ պետք էր այսօր կարդալ…անչափ շնորհակալ եմ Լուկա ջան…

  • Մագիստրոսական թեզից հոգնած ուսանողուհու համար էլ էր ճիշտ ժամանակին գրված:))) Շնորհակալ եմ, Luka ջան, որ օգնեցիր վերագտնելու կորած մոտիվացիաս:))))

  • Մինչև վերջին երկու ամիսը ասպիրանտուրան պարտադիր էր, հիմա արդեն չեմ ուզում: Շատ ուրիշ պլաններ ունեմ սովորելու առումով, որ համալսարանի հետ կապ չունեն: Դրանք իրագործելուց հետո միայն կանցնեմ ասպիրանտուրայի: Թեպետ կարելի էր նույնիսկ չսովորել (մի տեսակ իմաստ չեմ գտնում), եթե չլիներ հետագայում որևէ բուհում դասավանդելու ցանկությունս:

  • Կարծում եմ մոտիվացիայի կորստի պատճառներից մեկն այն է, որ մենք դադարում ենք մտածել բուն նպատակի մասին 🙂

Մեկնաբանել

error: Կյանքն ավելի հրաշալի է, երբ ստեղծում ես սեփական «բովանդակությունը»