Երբ ես հիշում եմ, թե ինչպես էի նախկինում շփվում մարդկանց հետ, ինչպես էի նրանց վերաբերվում, ինչ էի նրանց մասին երբեմն մտածում, մեղմ ասած ես իմ վրա ջղայնանում եմ: Եթե ժամանակին մտածում ես այդ ուղղությամբ և դրա վրա լուրջ ուշադրություն ես դարձնում, ապա տարիների ընթացքում փոփոխություններն ակնհայտ են դառնում: Եվ ես համոզված եմ, որ եթե այս թեմային անդրադառնամ ևս մի քանի տարի անց, ապա կրկին զգալի փոփոխություններ կարձանագրեմ, քանի որ դա այն ոլորտն է, որտեղ կատարելության հնարավոր չէ հասնել և ես ինքս դեռ շատ տեղ ունեմ աճելու: Սա շատ կարևոր է հասկանալ ու ընդունել, որպեսզի աճը հնարավոր լինի: Եթե դու քեզ համոզում ես, որ քեզ մոտ ամեն ինչ նորմալ է, դու հեշտ ես մարդկանց հետ շփվում, մարդիկ քեզ հասկանում և սիրում են, դու այլևս փոխվելու ու աճելու կարիք չունես, դրանով դու փակում ես աճելու ուղիները:
Իմ կարծիքով ցանկացած մարդ էլ միշտ կատարելագործվելու տեղ ունի՝ լինի դա անփորձ պատանի, թե 80-ամյա, կյանքի փորձ ունեցող իմաստուն ծերունի: Հնարավոր է լինեն մարդիկ, որոնք շատ հեշտ են շփվում իրենց հարազատների, ընկերների, մի խոսքով մտերմիկ շրջապատի հետ, բայց մնացած մարդկանց հանդեպ անտարբեր են, սառնասիրտ, երբեմն կոպիտ: Հենց դա հաղթահարելու մասին է խոսքը: Պետք է փորձել այնպես անել, որ բոլոր մարդկանց վերաբերվել այնպես, կարծես նրանցից յուրաքանչյուրը կարևոր է քեզ համար: Բոլոր մարդկանց պետք է փորձել հասկանալ ու սիրել և դա պետք է բնավորություն դարձնել:
Գիտե՞ք որն է դժվարությունը: Այն, որ մարդիկ տարբեր են: Երբ շփվում ես այնպիսի մարդու հետ, որն ունի նույն մտածելակերպն ու հետաքրքրությունները ինչ որ դու, այդ շփումը հեշտ է ստացվում: Դրանով պարծենալ պետք չէ: Դժվարությունը կայանում է նրանում, որպեսզի հեշտությամբ շփվես այնպիսի մարդկանց հետ, որոնք քեզանից լրիվ տարբեր են՝ տարբեր մտածելակերպով, տարիքով, բնավորությամբ, սոցիալական վիճակով և այլն: Պետք է կարողանալ ամեն մարդու հետ առանձնահատուկ շփվել, այնպես, որ դիմացինն իրեն լավ զգա և քո հետ շփումից ինչ-որ բան ստանա, այլ ոչ թե կորցնի: Իսկ դրա համար նախ պետք է թերությունները ոչ թե ուրիշների մեջ փնտրել, այլ սեփական անձի: Եթե ինչ-որ մեկի հետ շփման ընթացքում ինչ-որ բան չի ստացվում, միշտ մտածեք «Ի՞նչը ես այնպես չարեցի» կամ «Ի՞նչը իմ մեջ այնպես չի»: Ինչքան էլ յուրաքանչյուր մարդ իրեն սիրի, պետք է գիտակցի, որ մենք բոլորս էլ ունենք մի շարք թերություններ, և ուրիշներին մեղադրելով ու քննադատելով այդ թերությունները չեն վերանում:
Փորձեք հասկանալ ու ընդունել բոլոր մարդկանց այնպիսին, ինչպիսին նրանք կան՝ իրենց թերություններով ու առավելություններով հանդերձ: Փորձեք չքննադատել մարդկանց, եթե նրանք ինչ-որ բան են անում, որը դուք չեք հասկանում: Վերաբերվեք բոլորին հավասարի պես՝ անկախ ամեն ինչից: Մի կարծեք, որ դուք առավել եք ուրիշներից, պետք չէ: Դժվար է բոլորին նայել և ընդունել ձեր հարթությունից: Ամեն մարդու պատմությունն այլ է, ամեն մարդ իր փորձությունների ու դժվարությունների միջով է անցել, ամեն մարդ իր պատճառներն ունի: Փորձեք հասկանալ դա և ապրել դրան համապատասխան:
Շնորհակալություն, շատ հետաքրքիր մտքեր կային այս տեքստւմ: Ես լիովին համաձայն եմ դրանց հետ:
Luka ջան, համաձայն եմ, որ հարկավոր է բոլոր մարդկանց լավ վերաբերվել, փորձել հասկանալ նրանց, ուղղակի կուզեի նշել, որ մարդիկ շատ տարբեր են և հնարավոր չէ բոլորի նկատմամաբ նույն վվերաբերմունքը ցուցաբերել 🙂
Համաձայն եմ Մարի ջան, համենայնդեպս պետք է հնարավորինս փորձել:
1.Շփվելու, զրույցի ընթացքում փորձեք հաճախ տալ զրուցակցի անունը, հիշեք` մարդու համար իր անունը ամենաքաղցր և ամենակարևոր բառն է խոսքի մեջ
2. Խոսակցությունը վարեք զրուցակցի հետաքրքրությունների շրջանակում
3. Թույլ տվեք մարդկանց զգալ իրենց նշանակությունը (значительность) և դա արեք անկեղծ: Դեյլ Քարնեգի
Պրակտիկ խորհուրդներ են Վանուհի ջան: