Ես վախենում եմ, երբ իմ կյանքում լուրջ փոփոխություն եմ պատրաստվում մտցնել:
Ես վախենում եմ, երբ պատրաստվում եմ «անցնել սահմանը»:
Ես վախենում եմ, երբ այդ մարդու հետ պետք է հանդիպեմ:
Ես վախենում եմ, երբ այդ զանգը պետք է կատարեմ:
Ես վախենում եմ, որ այն ինչ ստեղծում եմ, ոչ ոքի պետք չէ:
Ես վախենում եմ, որ միգուցե կորցնեմ:
Ես վախենում եմ, որ արդեն ուշ է:
Ես վախենում եմ, որ դա իմ ուժերից վեր է:
Ես վախենում եմ, ԲԱՅՑ ՄԻՇՏ ԱՆՈՒՄ ԵՄ ԴԱ:
Հ.Գ. Վախը ոչինչ է, եթե կա ուղղություն:
Իմ սրտի անունից խոսեցիր…. շնորհակալ եմ Հրաչ ջան
Խնդրեմ Գոհար ջան 🙂