“Երբ գործերը լավ են գնում, որոշ մարդիկ վերագրում են դա իրենց, իսկ երբ դրանք վատ են` ամեն ինչում մեղադրում են ուրիշներին: Բայց նման մարդիկ չեն կարող աճ ակնկալել: Եվ միայն նրանք, ովքեր ընդունում են հաջողությունը որպես ճակատագրի նվեր և շնորհակալ են բոլոր նրանց, ովքեր օգնում են իրենց, իսկ անհաջողությունների աղբյուրը փնտրում են առաջին հերթին իրենք իրենց մեջ, դրանք են այն մարդիկ են, որոնք իրոք աճում և առաջ են շարժվում”:
Կոնսուկե Մացուսիտա
Կոնսուկե Մացուսիտան հանրահայտ Matsushita Electric ճապոնական ընկերության հիմնադիրն է` հայտնի իր Panasonic, National և Technics ապրանքանիշերով: Կրթությունը` թերի տարրական: Ընտանիքի աղքատությունն էր պատճառը, որ 9 տարեկան հասակում նա թողնում է դպրոցը և սկսում աշխատել: Վեց տարի նա աշխատում է հեծանիվների արհեստանոցում որպես աշակերտ, ապա աշխատանքի է անցնում Osaka Electric Light ընկերությունում:
Կոնսուկեն անընդհատ փորձում էր գտնել և շտկել ընկերության արտադրանքի թերությունները: 22 տարեկան հասակում նա ստեղծում է էլեկտրական վարդակի (штепсельная вилка) նոր տարբերակ: Եվ այն բանից հետո, երբ ղեկավարը հերթական անգամ մերժում է նրա հայտնագործությունը, Կոնսուկեն որոշում է հեռանալ ընկերությունից և ստեղծել նոր տիպի էլեկտրոպատրոնների արտադրության սեփական բիզնեսը` ունենալով ընդամենը 100 իեն նախնական կապիտալ: 1917 թվականից սկսվում է հանրահայտ Matsushita Electric ընկերության պատմությունը: Շուտով Կոնսուկե Մացիսուտան արդեն ութ գործարանների սեփականատեր էր, իսկ նրա արտադրանքը սկսում է շուկա դուրս գալ Panasonic ապրանքանիշի անվան տակ:
Իր ճանապարհի սկզբնամասում ունենալով գրեթե զրոյական կապիտալ, Կոնսուկե Մացիսուտան հույսը կարող էր դնել միայն մի քանի համախոհների վրա, որոնցից էին նրա կինը և երեք ազգականներ, որոնք ցանկություն էին հայտնել մասնակցել նոր ընկերության ստեղծման գործընթացին: Հնգյակից ոչ ոք չուներ անգամ միջնակարգ կրթություն: Սակայն այս թիմից երկուսի անունները հետագայում դարձան ճապոնական բիզնեսի խորհրդանիշ: Դրանք էին Կոնսուկե Մացուսիտան և նրա կնոջ եղբայրը` Մուցուսիտի Տոշիո Իուեն` հայտնի ողջ աշխարհին, որպես հանրահայտ Sanyo ընկերության նախագահ:
Սկզբում ամեն ինչ ընթանում էր մեծ դժվարությամբ: Մացիսուտայի արհեստանոցը զբաղեցնում էր ընդամենը 39ք.մ և գտնվում էր կիսանկուղում տեղակայված երկու սենյականոց բնակարանում: Խմբի հավաքած չնչին գումարները հազիվ էին հերիքում նոր մոդելի էլեկտրոպատրոններ արտադրելու համար, իսկ բազմաթիվ տեխնիկական խնդիրներ լուծվում էին ժամանակի ընթացքում: Իսկ երբ մի քանի ամիս անց, գործընկերները վերջապես առաջարկում են նորույթը մեծածախ առևտրականներին, վերջիններս վերաբերվում են դրան բավականին սառը: Նրանք չէին ցանկանում ռիսկի դիմել, քանի որ կարծում էին, որ Մացիսուտայի երիտասարդ ընկերությունը կարող է ձախողվել: Նրանց չէր հետաքրքրում նաև մատակարար, որն ուներ ընդամենը մեկ տեսակ արտադրանք: Իսկ տեսականին ընդլայնելու համար գումար էր անհրաժեշտ, որը ցավոք չկար: Մացուսիտան և նրա կինը գրավի տակ են դնում ամեն ինչ` ընդհուպ մինչև հագուստները: Նրանք աշխատում էին օր ու գիշեր: Փորձելով բարելավել արտադրանքի դիզայնը` Մացուսիտան փորձարկումներ էր անում նոր էլեկտրական մասերի և սարքերի հետ: Վերջապես առևտրականներից մեկին դուր է գալիս երիտասարդ, եռանդուն և համառ գործարարը և նա արտադրանքի խոշոր պատվեր է տալիս: Պատվերը բավականին մեծ էր և դժվար փոքրիկ ընկերության համար, սակայն Մացուսիտան վերցնում է այն և ժամանակին բավարարում: Հաճախորդը գոհ է մնում և տալիս է հաջորդ խոշոր պատվերը: Այդպես բիզնեսը սկսում է զարգանալ:
Բառացիորեն սկսելով զրոյից, Կոնսուկե Մացուսիտան կյանքի վերջում ապահովում է իրեն 3 միլիարդ անձնական կարողություն, իսկ նրա հիմնած Matsushita Electric ընկերության կապիտալը հասնում էր 42 միլիարդի: 80 տարեկան հասակում անցնելով թոշակի` նա ոչ միայն ամենահարուստ ճապոնացի գործարարն էր, այլ նաև իր երկրի ամենաճանաչված բիզնես-առաջնորդը, նորարար և կենդանի լեգենդ: Նա գրել է բազմաթիվ հոդվածներ և գրքեր ղեկավարման արվեստի վերաբերյալ: Լինելով միլիարդատեր` նա հասարակ էր առօրյայում և չէր վատնում գումարներ շքեղության վրա: Իսկ նրա ստեղծած ընկերությունը, մասնավորապես Panasonic ապրանքանիշը, ճանաչում են ողջ աշխարհում:
Հրաշալի պատմություն է : Ինձ թվում է ճապանացիները, չինացիները ինչ որ հոգեկան առանձնահատկություն ունեն — նրանք չեն հոգնում աշխատանքից և չեն հոգնում իրենք իրենց վրա աշխատելուց…