Պատկերացրեք մի իրավիճակ, երբ անձրևից հետո երկու տարբեր մարդիկ դուրս են գալիս զբոսնելու: Նրանցից մեկը տեսնում է կեղտոտ ջրափոս, իսկ մյուսը՝ դրանում արտացոլված փայլփլուն աստղեր… Նրանք տեսնում են այն, ինչ կարող են, այսինքն՝ եղանակի կամ արտաքին աշխարհի նկատմամբ ունեն տարբեր պատկերացումներ: Այլ հարց է՝ դա լավ է թե վատ, այստեղ կարևորն այն է, որ երկուսն էլ ճիշտ են՝ կախված, թե ինչպես են դրան նայում…
Մի հետաքրքիր պատմություն հիշեցի: Երբ ամուսնական զույգը տեղափոխվում է այլ բնակարան, կինը պատահաբար պատուհանից նկատում է հարևանուհուն, ով լվացք է փռում: Անձայն զարմանում է նրա կեղտոտ լվացքի վրա, մտածում, որ վերջինս մաքրասեր չէ: Մեկ-երկու օր հետո կրկին տեսնում է հարևանուհուն կրկին կեղտոտ լվացք փռելիս: Այս անգամ արտահայտվում է ամուսնու մոտ՝ ասելով, թե այդ կինը հավանաբար լվացք անել չգիտի: Հետո էլի նման իրավիճակ. սկսում է ամուսնուն պատմել, որ հարևանուհին վատ օճառ է օգտագործում, այդ իսկ պատճառով նրա լվացքն այդքան կեղտոտ է ստացվում: Ամուսինը ոչինչ չի ասում: Մի օր էլ, երբ կինը մոտենում է պատուհանին, զարմանքով նկատում է, որ հարևանի կնոջ լվացքը ձյունաճերմակ է: Ամուսնուն ասում է, որ հավանաբար վերջինս սովորել է մաքուր լվացք անել, որին ի պատասխան լսում է.
— Պարզապես ես առավոտյան վաղ էի արթնացել և վերջապես մեր պատուհանը մաքրեցի…
Մեր կյանքում նույնպես նմանատիպ իրավիճակներ են լինում, և մեր «պատուհանը» ցույց է տալիս այն, ինչ երևում է որպես իրականություն: Ըստ իս՝ պետք է կարողանանք հնարավորինս մաքրել մեր «ակնոցները», որպեսզի անձրևից հետո կարողանանք հաճելի եղանակը նկատել: Դուք որոշեք, թե որն էք նախընտրում` տեսնել կեղտոտ ջրափո՞սը, թե՞ այն լուսավոր աստղերը, որոնք արտացոլված են այդ ջրափոսում:
Շատ լավն էր հոդվածը….
Շնորհակալություն…
իրոք շատ լավն էր հոդվածը
ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ
Մենք միշտ բողոքում ենք կամ քննադատում այն իրականությունը, որը մենք ենք ստեղծում մեր գունագեղ ակնոցների հետևից, շատ դեպքերում ինքներս մեզ համոզում ենք, որ ճշմարիտը կամ իրականը դա է:
Հրաշալի հոդված էր:
Հռիփսիմե և Գայանե, շնորհակալ եմ ձեր մեկնաբանությունների համար:
lusavor astxery