Վերջերս վերընթերցում էի Դեյլ Քարնեգիի «Ինչպես դադարել անհանգստանալ և սկսել ապրել» գիրքը և հասա այն մասին, որտեղ Քարնեգին խոսում է յուրաքանչյուր մարդու մեջ սեփական արժանապատվության զգացում արթնացնելու, նրան գնահատելու և նրա անձը կարևորելու մասին: Եվ ևս մեկ անգամ մտածեցի այն մասին, թե ինչ կարևոր է դա. գնահատել մարդուն և ընդգծել նրա անհատականությունը: Բայց այստեղ իմ կարծիքի մասին երկար չեմ խոսի, այլ պարզապես կմեջբերեմ մի հատված գրքից:
«Երբ ես մտնում եմ հյուրանոց, վարսավիրանոց կամ խանութ, ես պարտադիր ինչ-որ հաճելի բան եմ ասում բոլորին, ում հանդիպում եմ: Ես փորձում եմ ամեն մեկին ասել այն, ինչը կընդգծի նրա անհատականությունը, որպեսզի նա չզգա իրեն ընդամենը պտուտակ մեքենայի մեջ: Երբեմն ես հաճոյախոսություն եմ անում խանութում ինձ սպասարկող վաճառողուհուն: Ես արտահայտում եմ իմ հիացմունքը նրա գեղեցիկ մազերի կամ աչքերի հանդեպ: Ես հարցնում եմ վարսահարդարին. արդյոք չի հոգնո՞ւմ նա ամբողջ օրը ոտքի վրա անցկացնելով: Նաև հետաքրքրվում եմ, թե ինչպես է նա դարձել վարսահարդար, քանի տարի է աշխատում և որքան մարդ է հասցրել այդ ընթացքում սպասարկել: Ես օգնում եմ նրան հաշվարկել դա: Ես նկատել եմ, որ ցանկացած մարդ իր հանդեպ հետաքրքրությունից սկսում է երջանկությունից փայլել: Ես սեղմում եմ բեռնակրի ձեռքը, ով բերել է իմ ճամպրուկները: Դա պարգևում է նրան բարձր տրամադրություն և աշխուժություն ողջ օրվա ընթացքում»:
Հարգելի ընթերցող, ստիպեք յուրաքանչյուր մարդուն զգալ իր կարևորությունը, արեք դա անկեղծորեն: Հիշեք, որ յուրաքանչյուրն ունի գնահատված լինելու պահանջմունք: Իմիջիայլոց, Դեյլ Քարնեգիի «Ինչպես դադարել անհանգստանալ և սկսել ապրել» գիրքը կա մեր կայքի Գրքեր բաժնում: Կարող եք կարդալ այն և համոզված եմ, որ այն օգտակար կգտնվի Ձեզ և կստիպի մի շարք բաների մասին մտածել:
shat lavn eq duq ev shat xelazi.
Մերսի Շուշանիկ ջան 🙂
Girqn hayeren ka