Վերջերս ծանոթացա մի մարդու հետ, ում՝ տարիներ առաջ կատարած սխրանքը հիացմունքի է արժանի: Հովհաննես Լոլոյանը 2004թ-ին անվասայլակով անցնում է մոտ 2400 կիլոմետր՝ անցնելով 7 երկրների տարածքով և հասնելով Գյումրիից Աթենք: Պատկերացնո՞ւմ եք: Մտքի ազատության և կամքի հսկայական ուժի պատմություն է սա:
Երբ խոսում էի Հովհաննեսի հետ, այսպիսի մի պատմություն պատմեց նա: Դեպի Աթենք ճանապարհը հաղթահարելուց հետո, որոշ ժամանակով նա մեկնում է ԱՄՆ: Գլենդելի հյուրանոցներից մեկի համարում, երբ նրանից հարցազրույց է վերցնում իրանահայ լրագրողուհին, կիսաբաց դռան արանքով Հովհաննեսը նկատում է հյուրանոցի մեքսիկացի մի աշխատողի և ընդհատելով հարցազրույցն ու ներողություն խնդրելով՝ հրավիրում է նրան ներս և խնդրում լուսանկարել իրենց: Երբ մեքսիկացին գնում է, զարմացած լրագրողուհին մի քանի րոպե ապշած նայում էր՝ փորձելով հասկանալ, թե ինչ հենց նոր կատարվեց: Եվ ահա, թե ինչպես է բացատրում կատարվածը մեր հերոսը.
«Ես գտնվում էի Միացյալ Նահանգներում, հսկայական երկնաքերերից մեկում, ինձանից հարցազրույց էր վերցնում իրանահայ լրագրողուհին, ես զգում էի, թե ինչպիսի մեծ քայլ եմ կատարել՝ հասնելով Հայաստանից Հունաստան և բարձրացնելով հայկական դրոշն ու ցույց տալով հայի հզոր կամքի ուժը: Չորս հզոր քաղաքակրթություններ էին ընդգրկված այդ պահի մեջ՝ Հայաստան, Հունաստան, Պարսկաստան և ԱՄՆ: Եվ երբ ես տեսա հին քաղաքակրթություններից մեկի ներկայացուցիչ մեքսիկացուն, իմ մեջ պարզապես ցանկություն առաջացավ լուսանկարել իմ երջանկության պահը: Շատերին է հաջողվում կարևոր պահեր լուսանկարել, բայց ինձ հաջողվեց լուսանկարվել երջանկության հետ: Եվ այդ պահին ես հասկացա, որ այսուհետ ապրելու եմ բոլորի համար, քանի որ իմ գագաթնակետին ես արդեն հասա»:
Մեր օրերի անչափ մոտիվացնող պատմություն է, դիտեք տեսանյութը, իսկ Հովհաննեսի հետ ծանոթանալ կարող եք այստեղ:
Հ.Գ. Նույնիսկ ֆիլմ կարելի է նկարահանել այս պատմության հիման վրա:
Շնորհակալություն այս հոդվածի համար!